prąd elektryczny stały
Encyklopedia PWN
goły przewód elektryczny (z miedzi, aluminium, stali) o dużym przekroju poprzecznym, mocowany zwykle na izolatorach wsporczych;
zgrzewanie przedmiotów metal. prądem elektr. przemiennym lub stałym, wykorzystujące opór elektr. na styku łączonych części do nagrzania metalu do stanu plast.;
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
zakład przemysłowy lub zespół urządzeń wytwarzających energię elektryczną z różnych form energii pierwotnej (nie przetworzonej);
podstawowe prawo obwodów elektrycznych wiążące ze sobą napięcie elektryczne, natężenie prądu elektrycznego oraz opór elektryczny;
Edison 
, ur. 11 II 1847, Milan (stan Ohio), zm. 18 X 1931, West Orange (stan New Jersey),
wynalazca amerykański.
[ẹdısən]
Thomas Alva , ur. 11 II 1847, Milan (stan Ohio), zm. 18 X 1931, West Orange (stan New Jersey),
